สีดาวเรือง บ้าน น้าหมาดเย็น ปะเหลียน ณ จังหวัดตรัง สถานที่ท่องเที่ยวสวยๆ ที่หลายคนไม่ค่อยรู้จัก (สวยมาก)
สีดาวเรือง บ้าน น้าหมาดเย็น ปะเหลียน ณ จังหวัดตรัง สถานที่ท่องเที่ยวสวยๆ ที่หลายคนไม่ค่อยรู้จัก (สวยมาก)
สีดาวเรือง บ้าน น้าหมาดเย็น ปะเหลียน ณ จังหวัดตรัง สถานที่ท่องเที่ยวสวยๆ ที่หลายคนไม่ค่อยรู้จัก (สวยมาก)
สีดาวเรือง เล่าขาน บ้านกลางป่า
ละลานตา ธรรมชาติ พิลาสสม
งามน้ำใจ งามคุณค่า น่านิยม
ชื่นชม คนใจกว้างอย่างคนตรัง
ละลานตา ธรรมชาติ พิลาสสม
งามน้ำใจ งามคุณค่า น่านิยม
ชื่นชม คนใจกว้างอย่างคนตรัง
.......สถานที่ท่องเที่ยวแห่งนี้ถือว่าเป็นที่ใหม่ที่หลายคนคงยังไม่รู้จัก แต่เชื่อแน่ว่าคนที่ชื่นชอบธรรมชาติต้องชอบแน่ๆ กับบ้านหลังนี้
….. "บ้านสีดาวเรือง น้ำตกบัณฑิต" น้ำตกแห่งนี้ ตั้งอยู่ที่ อำเภอปะเหลียน จังหวัดตรัง ห่าง จากตัวเมืองตรังประมาณ ๕๐ กิโลเมตร อยู่ใกล้น้ำตกโตนตก
........ชื่อบ้านศรีดาวเรือง ของ น้า หมาดเย็น เจ้าของบ้านผู้ใจดี ยินดีต้อนร้บผู้มาเยือนด้วยความเต็มใจ น้ำใจแก ใหลมาไม่เหือดหาย เหมือนน้ำ ในสายห้วยจาก บนควน ที่แกผันเข้ามาที่สวน ทำบ่อปลา น้ำตกเล็ก ให้ชุ่มใจ แรกๆดูเหมือนว่าคง
ไม่ต่าง รึว่าสวยกว่า รีสอร์ท บ้านสวน ตามแบบ โฮมสเตย์ ทั่วๆไป
........ลุงเล่าว่าทั้งหมด เกิดจากน้ำเหงื่อแรงกายของมือสองข้างของ ไม่มีรถขุด ไม่มีรถบรรทุก ขนหินจากบนควน (ภูเขาลูกย่อมๆ)
ทีละก้อนๆ กลางวันร้อนก็ทำกลางคืน หลังจาก กรีดยาง เสร็จ ทำคนเดียวตลอด เพราะว่าลูกๆก็แยกเรือนกันไปหมดแล้ว ส่วนภรรยาคู่กายก็ ตาเสียไป ข้างหนึ่ง ตอน ตอกตะปูทำบ้าน แล้วโดนตะปูกระเด็นเข้าตา ทำให้ตาเสียไปข้างหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน แต่คุณลุงก็ไม่หวั่นใจ ทำไปอย่างมีความสุข สุขที่ได้สร้างสุขที่ได้ทำตามประสาชาวบ้านที่ชาวเมือง อย่างเราๆท่านๆต้อง ทึ่งและน่าลอกเลียนแบบ คือความ วิริยะ อุตสาหะ หมั่นเพียร และความมุ่งมั่นที่จะทำให้สำเร็จ
….. "บ้านสีดาวเรือง น้ำตกบัณฑิต" น้ำตกแห่งนี้ ตั้งอยู่ที่ อำเภอปะเหลียน จังหวัดตรัง ห่าง จากตัวเมืองตรังประมาณ ๕๐ กิโลเมตร อยู่ใกล้น้ำตกโตนตก
........ชื่อบ้านศรีดาวเรือง ของ น้า หมาดเย็น เจ้าของบ้านผู้ใจดี ยินดีต้อนร้บผู้มาเยือนด้วยความเต็มใจ น้ำใจแก ใหลมาไม่เหือดหาย เหมือนน้ำ ในสายห้วยจาก บนควน ที่แกผันเข้ามาที่สวน ทำบ่อปลา น้ำตกเล็ก ให้ชุ่มใจ แรกๆดูเหมือนว่าคง
ไม่ต่าง รึว่าสวยกว่า รีสอร์ท บ้านสวน ตามแบบ โฮมสเตย์ ทั่วๆไป
........ลุงเล่าว่าทั้งหมด เกิดจากน้ำเหงื่อแรงกายของมือสองข้างของ ไม่มีรถขุด ไม่มีรถบรรทุก ขนหินจากบนควน (ภูเขาลูกย่อมๆ)
ทีละก้อนๆ กลางวันร้อนก็ทำกลางคืน หลังจาก กรีดยาง เสร็จ ทำคนเดียวตลอด เพราะว่าลูกๆก็แยกเรือนกันไปหมดแล้ว ส่วนภรรยาคู่กายก็ ตาเสียไป ข้างหนึ่ง ตอน ตอกตะปูทำบ้าน แล้วโดนตะปูกระเด็นเข้าตา ทำให้ตาเสียไปข้างหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน แต่คุณลุงก็ไม่หวั่นใจ ทำไปอย่างมีความสุข สุขที่ได้สร้างสุขที่ได้ทำตามประสาชาวบ้านที่ชาวเมือง อย่างเราๆท่านๆต้อง ทึ่งและน่าลอกเลียนแบบ คือความ วิริยะ อุตสาหะ หมั่นเพียร และความมุ่งมั่นที่จะทำให้สำเร็จ
.........แกบอกว่าเมื่อก่อนชาวบ้านก็ว่าแกบ้า เที่ยวแบกหิน แบกไม้ไปทำโน่นทำนี่ ทำสะพานไม้เดินข้ามห้วย ปลูกดอกไม้ กล้วยไม้ตามประสาที่ ไม่ค่อยมีใครจะทำนัก
.......ต่อมาพอเริ่มมีคนรู้จักจากปากต่อปากกันมีคนแวะเข้ามาเที่ยวที่บ้านกันมากขึ้น ทำให้ลุงมีแรงที่จะ ทำให้สวยมากกว่าเดิม ลุงยังเล่าอีกว่ามี นักท่องเที่ยว จากกทม ขี่รถ ออฟโรดมา พัก มีคณะลูกเสือ มาตั้งค่ายเล็กๆมั่ง มีครอบครัวหมู่คณะมา ตั้งเต้นท์นอนพักบ้าง แต่คุณลุงก็ไม่ได้เรียกร้อง อะไร มีอะไร เค้าก็เอามาช่วยเอามาแบ่งให้
.......ลุงยังเล่าต่อด้วยความภูมิใจว่าหลัง พวกนาย(หมายถึงเจ้านาย) นายอำเภอ เข้ามาเที่ยว เข้ามาดูที่นี่ ท่านเอาพันธุ์ไม้ (ดอกชบาสีขาว) มาให้ ทางอบต จะทำถนน ดินลูกรังเข้ามาให้ (บ้านสวนห่างจากถนนราว 1กิโลเมตร) ให้คนมาเที่ยว ได้สะดวกขึ้นเพราะว่าหน้าฝนเข้าออกยากมากๆ แกว่าถ้ามีถนนลูกรังเข้าคง มีคนมาเยอะขึ้น อบต ที่นี่คงดัง
.......สำหรับที่มาของชื่อบ้านสีดาวเรือง ก่อนหน้านี้ได้ปลูกดอกดาวเรืองเยอะ จึงเป็นที่มาของชื่อบ้าน ส่วนน้ำตกบัณฑิต มาจาก น้ำตกที่คุณลุงประดิษฐ์เอง
ขอบคุณข้อมูลประกอบจาก http://www.pantip.com/…/blue…/topic/E10210615/E10210615.html
และ https://www.facebook.com/groups/721466051201182/
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น